ایران و مدیریت بحران خاورمیانه ، حسن فتحی

حضور ایران در کنفرانس وین2 درباره وضعیت سوریه را باید از دستاوردهای برجام و مذاکرات صورت‌گرفته با گروه 1+5 به حساب آورد که از اهمیت بسیاری برخوردار است و نشان از تعامل دیپلماتیک  با جهانیان خصوصا با کشور‌های منطقه دارد.

سوریه سال‌هاست که با مشکلات بسیاری از جمله تروریسم لجام‌گسیخته‌ای مواجه است که علاوه بر اینکه تمامیت ارضی آن را هدف قرار داده، این کشور را به ویرانه‌ای تبدیل کرده که راه رهایی از آن مشکل به نظر می‌رسد، زیرا تروریست‌ها از حمایت‌هایی در داخل و خارج از سوریه برخوردار بوده و توانسته‌اند علاوه بر سوریه در عراق نیز ریشه بدوانند.

وضعیت ناگوار سوریه سبب گردیده افکار عمومی منطقه و جهان به مسائل و مشکلات این کشور جلب شده و این ذهنیت به وجود آید که اگر بحران سوریه و تروریسم خونریز در آن مهار نشود، تمامی منطقه و حتی جهان درگیر بحرانی ناخواسته خواهد شد که عواقب ناگواری برای همه در پی خواهد داشت.

نشست «وین2» که با حضور وزرای خارجه  کشورهای تاثیرگذار در سوریه از جمله ایران، آمریکا، عربستان، روسیه و ترکیه برگزار شده، درصدد یافتن راه حلی اصولی و منطقی، نه‌تنها برای سوریه، بلکه برای عراق و سرزمین‌هایی است که با این نوع از تروریسم دست به گریبان هستند.

اگرچه ممکن است نشست «وین2» با نتایج قابل قبولی همراه نباشد و به حل‌وفصل نهایی بحران سوریه منجر نشود، اما آنچه در این شرایط اهمیت دارد حضور این تعداد وزیر خارجه و هیات‌های دیپلماتیک درباره وضعیت  کشوری است که به خودی خود قادر به دفاع از خود نیست. همچنین بر این واقعیت صحه می‌گذارد که برای حل‌وفصل مشکلات می‌توان و باید به دیپلماسی متوسل شد.

در طول سال‌هایی که از پیدایش این وضعیت در سوریه می‌گذرد، پای کشورهای بسیاری به این سرزمین کشیده شده و کنترل اوضاع از دست دولت مرکزی و حتی دوستان و یا مخالفان دمشق خارج شده است. به همین دلیل نشست «وین2» می‌تواند سرآغاز دوران جدیدی در حل مشکلات منطقه‌ای باشد که قادر است به دیگر مناطق بحران‌زده در خاورمیانه و خلیج فارس نیز گسترش یابد.

حضور ایران در این نشست که اولین حضور در نشست‌های مرتبط با سوریه است، نشانه مشارکت و پذیرش ایران در مدیریت بحران خاورمیانه است که تعامل دیپلماتیک با تهران را آشکار ساخته و در صورت استمرار، می‌تواند به بازگشت ایران به جایگاه واقعی خود کمک کند. به همین دلیل حتی اگر نشست «وین2» با نتیجه ملموسی نیز همراه نباشد، از این زاویه به نفع ایران و دیپلماسی ایرانی است که دستاوردش را درباره برجام نیز مشاهده کرده‌ایم.

ایران و اقتصاد‌های نوپا - حسن فتحی

سفر‌ها و دیدار هیات‌های سیاسی و اقتصادی و تجاری خارجی به ایران و مذاکراتی که صورت می‌گیرد، نشان از تحولی جدید در

 ایران دارد که به مذاق آنها خوش آمده و سبب گردیده ایران بار دیگر به کانونی برای تبادلات گوناگون در منطقه و حتی جهان تبدیل 

شود. آنچه حاصل شده ناشی از دستاوردهای #برجام و تحولاتی است که در دیدگاه‌های دولت ایران و به تبع آن در میان جهانیان

نسبت به تهران به وجود آمده و راه را برای تغییر و تحول هموار ساخته است.

در میان کشورهایی که به روی ایران آغوش گشوده‌اند باید به #برزیل اشاره کرد که هرچند در سال‌های نه‌چندان دور رابطه قابل 

 قبولی با تهران داشت، ولی با روی کار آمدن خانم «#روسف» این روابط دچار تغییراتی گردید که به نفع تهران نبود. به همین دلیل 

سفر هیات برزیلی به تهران و حضور ایران در جمع اقتصادهای نوپا را باید جدی گرفته و از آن استقبال کرد، زیرا در سایه این

روابط وتبادلات است که می‌توان اقتصاد را متحول کرده و به جاده ترقی و شکوفایی سوق داد.

به گفته مسئولان #صندوق_بین‌المللی_پول، «ایران اقتصاد نوظهور است». لذا این اقتصاد نوظهور نیاز به نقشه راه برای خروج از 

انزوا و تقویت تعامل با جهانیان دارد تا قادر به حرکت در جاده ترقی و رشد باشد. در این راستا برزیل از کشورها و اقتصادهایی

است که قادر است به یاری ایران شتافته و آن را در غلبه بر مشکلات کمک کند.

عضویت ایران در #بریکس و بانکی که با یکصد میلیارد دلار سرمایه راه‌اندازی شده و تقویت رابطه با کشورهایی نظیر برزیل که

از اقتصاد‌های جدید و پویا به‌شمار می‌روند از گام‌هایی است که باید برداشته شده و تقویت شود تا دریچه‌های جدیدی به روی ایران و 

اقتصاد این کشور گشوده شود.

اقتصاد‌های نوپا در مقایسه با اقتصاد‌های قدرتمند جهان نظیر #آمریکا و #آلمان از انعطاف بیشتری برخوردار بوده و قابل‌دسترس‌تر 

هستند. در این میان برزیل نشان داده که می‌تواند موثر واقع شده و در دوران #پساتحریم در برخی زمینه‌ها راهگشا باشد. زمینه‌هایی 

که ممکن است برای دیگران خوشایند و دلچسب نباشد.

ایران در دوران جدید باید از رابطه حداکثری با جهانیان بیشترین بهره را برده و بتواند در مسیری که در پیش گرفته، فرصت‌ها را 

شکار کند تا آثار شوم تحریم‌ها و محدودیت را از بین برده و زمینه مساعدی برای تعامل و همراهی پدید آورد.

ولی آنچه در این میان باید مورد توجه قرار گیرد، ایجاد رابطه حساب شده و منطقی با کشورهایی است که مایل به تقویت رابطه با 

ایران و همکاری در زمینه‌های مختلف هستند تا دو طرف از این تعامل و همکاری بهره‌مند شده و به استحکام و استواری دوستی‌ها

اقدام کنند.