ایران و دولت جدید ترکیه، حسن فتحی

ترکیه پس از 5 ماه بلاتکلیفی قدم به انتخاباتی گذاشت که باید به روی کار آمدن دولتی منجر شود که در این مدت به دلیل کافی نبودن کرسی‌های حزب حاکم در پارلمان نتوانسته استقرار یابد. زیرا حزب عدالت و توسعه که در سال‌های گذشته قدرت را در دست داشته در انتخابات خردادماه 18 کرسی کمتر به دست آورده و احزاب دیگر هم از ائتلاف با آن خودداری کردند.

اگرچه تمامی احزاب خصوصا حزب حاکم عدالت و توسعه در این روزها تمامی سعی و تلاش خود را برای کسب کرسی‌های بیشتری در پارلمان به کار بردند اما با توجه به شرایط سیاسی و اجتماعی و حتی امنیتی نمی‌توان یک حزب را برنده قطعی انتخابات به حساب آورد. به همین دلیل انتظار می‌رود حزب پیروز ناگزیر به تن دادن به دولت ائتلافی باشد.

با روی کار آمدن دولت جدید در ترکیه این امیدواری وجود دارد که آنکارا در سیاست‌های خود تغییراتی ایجاد کرده و تعامل بیشتر با همسایه‌‌ها خصوصا ایران را پیش بگیرد.

دولت ترکیه از زمان نخست‌وزیری اردوغان تلاش کرد سیاست‌ گرایش به جهان اسلام و خاورمیانه را پیش‌گرفته و به‌صورتی گزینشی حمایت از برخی و نفی برخی دیگر را در سر لوحه اقدامات و سیاست‌هایش قرار‌داد. روشی که آنکارا پیش گرفته بود در برخی زمینه‌ها با دیدگاه‌های تهران تعارض پیداکرده و سبب بروز تنش میان دو کشور  همسایه گردید. با وجود اینکه تلاش‌هایی صورت گرفت تا تنش جای خود را به تعامل و همگرایی بدهد اما دو کشور نتوانستند به چنین تعاملی دست یابند به همین دلیل تقابل، استمرار یافته و شکاف میان تهران و آنکارا بر روابط آنها سایه انداخت.

با توجه به پیش‌بینی‌ها انتظار می‌رود دولت بعدی ترکیه یک دولت ائتلافی باشد که در آن یک حزب قادر به اعمال سلیقه و قدرت‌نمایی نباشد به همین دلیل می‌توان پیش‌بینی کرد در آن صورت زمینه برای تنش‌زدایی و نزدیک‌کردن دیدگاه‌ها مهیا‌شده و دوستی‌ها تقویت شود.

ایران و ترکیه دو همسایه‌ای هستند که در زمینه‌های مختلف به هم احتیاج داشته و تعامل و همگرایی به نفع هر دو کشور است. در سال‌هایی هم که کدورت و کج‌سلیقگی روابط آنها را تیره‌و‌تار کرده زمینه مساعدی برای آنهایی فراهم شده که از این اختلافات بهره‌گرفته و سودمند شده‌اند. روش مزبور نه تنها هیچ نفعی برای دو کشور نداشته بلکه به جرأت می‌توان اعلام کرد که یکی از دلایل رشد تروریسم و گروه‌های تروریستی مثل داعش همین اختلافات و دامن‌زدن به آن بوده است. اختلافاتی که هم جهان اسلام را دچار تفرقه کرده و هم جبهه  کشورها‌ی این منطقه را در مقابل تروریسم تضعیف کرده است.