حوادث ناگوار پاریس و بیروت این واقعیت را آشکار کرد که تروریسم به یک معضل جهانی تبدیل شده و جهانیان در تلاش هستند تا به صورتی هماهنگ در راه مبارزه با این مشکل قدم بردارند. در نشست وین که درباره سوریه بود یا در اجلاس گروه بیست در ترکیه محور اصلی مذاکرات، تروریسمی بود که جهان را فراگرفته و بر تمامی کشورها سایه انداخته است.
چند روز قبل در یادداشتی نوشتم که امروزه هیچ کشور و منطقهای جزیره امن نبوده و خطر تروریسم همه را تهدید میکند. تهدیدی که خطرناک بوده و رهایی از آن نیز پیچیده و خاص است.
در بیانیه گروه بیست بر این مساله تاکید شد که تروریسم وابسته به هیچ مذهب، ملیت یا قومیتی نیست و کشورها متعهد به حفظ وحدت علیه تروریسم هستند.
همچنین در کنار آن در «شام کاری» سران که «چالشهای جهانی، تروریسم و مهاجرت» نام گرفته بود، مجددا کشورها به مقابله با تروریسم تاکید کردند.
امروزه تروریسم یک واقعیت انکارناپذیر است که بر هیچ کشور و ملتی پوشیده نیست و خطری است که تمامی ملتها را تهدید میکند، لذا در این شرایط آنچه اهمیت دارد همبستگی و همفکری جهانی برای ایجاد اتحاد و ائتلاف است تا راه گریزی برای تروریستها و حامیانشان وجود نداشته باشد.
تروریستها فاقد وطن بوده و از اختلاف و تضاد میان ملتها و دولتها بهره میگیرند تا ضربات خود را وارد کنند. زمانی تروریستها محدود به یک کشور یا منطقه بودند و به راحتی میشد آنها را کنترل کرد اما امروزه شرایط تغییر یافته، مرزها از بین رفته و تروریسم به یک مشکل و معضل بینالمللی تبدیل شده است. لذا برای مهار آن یا مقابله با چنین مشکلی نیاز به هماهنگی جهانی و همکاری کشورها است.
اگرچه اقداماتی که در سوریه و عراق صورت میگیرد تاثیرگذار بوده و میتواند به تضعیف تروریسم و تروریستها منجر شود، اما ناکافی است و نمیتواند سبب ریشهکنی یا مانع فرار آنها به دیگر کشورها یا مناطق شود؛ بهطوریکه آشکار شده تعدادی از عناصری که در حوادث پاریس دست داشتند از کسانی بودند که تحت عنوان مهاجر راهی اروپا شده و سر از پاریس درآورده بودند. این مساله هم شرایط را برای مهاجران واقعی سخت میکند و هم اینکه زنگ خطری برای کشورهایی است که مهاجرپذیر و یا مایل به همراهی با آنها هستند.
تروریسم کنونی مرز نمیشناسد و برای مطرحکردن خود و ضربهزدن به کشورها و ملتها حاضر است در هر کشور و منطقهای دست به عملیات بزند. در روزهای اخیر مسائلی درباره هدفبودن ایران و آمریکا و ایتالیا عنوان شده و نشان از همان مسالهای دارد که بارها اعلام شده تروریسم کنونی حد و مرز نشناخته و هیچ جزیره امنی در جهان وجود ندارد؛ به همین دلیل برخوردهای قبیلهای یا منافقانه نهتنها راهگشا نیست، بلکه مخل اتحاد و همبستگی جهانی است و میتواند به عنوان مفری از سوی تروریستها مورد استفاده قرار گیرد. اگر کشور یا دولتی قدم به میدان مبارزه با تروریسم میگذارد باید صادقانه عمل کرده و از هر نظر با این معضل مقابله کند. در آن صورت است که میتوان به مهار تروریسم امیدوار شد و آنها را در سراشیبی نابودی قرار داد.